மரத்தலும் திகைத்தலும் .

பார்வையை இழக்கும்போது

சப்தங்களைக் காதலிக்கக்

கற்றுக் கொள்கிறோம் .

செவி தன் தன்மை இழக்கும்போது

அமைதியை நேசிக்கக்

கற்றுக் கொள்கிறோம் .

பேசும் திறன் இழக்கும்போது

மெளனத்தை அணைத்துக் கொள்ளக்

கற்றுக் கொள்கிறோம் .

வயிறு தன் இயல்பை இழக்கும்போது

பசியைப் பொறுக்கக்

கற்றுக் கொள்கிறோம் .

மனம் மரத்துப் போகும் போதுதான்

செய்வதறியாது

திகைத்துப் போகிறோம் . 

 [ புதுப்புனல் மார்ச் 2015 ]